Waarom hebben jullie Saarlooswolfhonden? Het wordt ons zo vaak gevraagd. Ze zijn prachtig om te zien, daarover is er meestal geen discussie. En tegelijkertijd zo anders in gedrag dan de meeste andere rassen. Het lijkt veel mensen geen gemakkelijk ras, met die zo kenmerkende voorzichtigheid en terughoudendheid voor alles wat onbekend is. En steevast is dan ons antwoord dat het juist die karaktereigenschappen zijn die zo goed bij ons passen. Ook omdat wij zelf niet mensen zijn die zomaar ergens instappen, een praatje maken met een onbekende op een borrel of een vriendenkring hebben die onoverzichtelijk groot is. Omdat ook wij in de tijd die we hebben naast ons werk en de alledaagse beslommeringen, vooral gesteld zijn op een samenzijn met ons gezin, het liefst buiten in de natuur, en met de mensen die ons echt dierbaar zijn.
Dat maakt dat we de tijd van de poorten open zetten om mensen te ontvangen die mogelijk een pup van onze Souris willen best als pittig ervaren. We zijn bezig met een proces van afscheid, bezig met praten met mensen die we meestal niet kennen en bezig met het bedenken of degenen die geïnteresseerd zijn ook echt geschikt zijn voor een Saarlooswolfhond. En dat selecteren is niet gemakkelijk: laten we zeggen dat het een interessant proces is. Er zijn mensen die zich enthousiast melden om zich even later toch weer te bedenken. Er zijn mensen die heel graag willen, maar bij wie wij twijfelen. Er zijn mensen die voor ons meer dan goed voelen en die zelf nog bedenktijd nodig hebben. En er zijn mensen bij wie een pup gaat komen omdat we er allemaal vertrouwen in hebben.

Wat maakt het plaatsen van een pup nou zo lastig? Want wij zijn enthousiast over ons ras – anders woonden we niet met drie Saarlozen. Er zijn voldoende aantrekkelijke eigenschappen van ons ras waarover we uren kunnen praten en waardoor het hart van toekomstige eigenaren sneller gaat kloppen. Ze zijn loyaal, richten zich op hun gezin, zijn trouw, houden van buiten zijn in de natuur en vinden het tegelijkertijd ook niet erg wanneer dat een dag niet zo lukt, kruipen in je bloed.
En er is een andere kant aan ons ras die minder gemakkelijk is. Ze leren snel, en toch zeggen we dat je veel tijd nodig hebt om ze de basale dingen als zindelijkheid, (even) alleen kunnen zijn, met de auto mee, en noem maar op aan te leren. Ze leren snel, maar zijn niet volgzaam: er is een relatie nodig om wat voor elkaar te doen. En soms zo is het zo dat er dingen zijn die een Saarlooswolfhond niet aangeleerd krijgt. Niet omdat de hond niet wil of de baas zijn best niet heeft gedaan, maar simpelweg omdat de hond in aanleg moeite kan hebben.
Wat wij zelf uit ervaring weten is dat wij eigenlijk alle basale dingen aangeleerd hebben gekregen en dat onze honden zonder probleem een dagdeel alleen thuis kunnen zijn en meegaan in de auto. En dat er nog altijd situaties zijn die ze als lastig ervaren. Die situaties proberen we zoveel mogelijk voor ze te managen: door ze niet in die voor hen onveilige situatie te brengen of door ze voldoende steun te bieden wanneer de situatie niet te voorkomen is en ons op die momenten vooral op hen te richten.
En waarom is onze relatie nu op deze manier? Open deuren misschien maar ik noem ze toch. Omdat we zijn begonnen met veel tijd te besteden aan onze pup, met het bieden van veiligheid, met het werken aan hechting, met vertrouwen geven en vertrouwen krijgen, met niet te veel verwachten, met aandacht kijken naar wat onze relatie op ieder moment nodig had en met duidelijkheid en begrenzing wanneer dat nodig is. Natuurlijk met vallen en opstaan, want ook wij hadden de standaard boekjes over opvoeden van honden gelezen. Voor ons was Louve onze eerste hond, dus zonder dat we ervaring hadden met Saarlozen, kregen we het vertrouwen van Gerard en Marijke dat we dat best konden. En dat vallen en opstaan is niet erg, ook daarvan leer je allebei.
Leven met een Saarlooswolfhond is prachtig. Het kost misschien meer tijd dan een doorsnee hond, welke hond dat dan ook precies mag zijn, en dat is het voor ons dubbel en dwars waard. En gelukkig vinden ook wij eigenaren bij wie wij er op vertrouwen dat een kind van onze Souris een mooi leven krijgt. En die ons vertrouwen dat wij de pups hier in huis een goede start geven. Want over vertrouwen gaat het hier.
